Op 13 september jl. vonden de eerste echte sectorale onderhandelingen voor de drie grote paritaire comités van de handel plaats.
"Eindelijk”, zouden we durven zeggen!
Wat vragen Comeos en de bedrijven?
Géén koopkracht, méér concurrentie, méér flexibiliteit, annualisering van de arbeidstijd voor deeltijdse werknemers met variabele uurroosters, flexi-jobs, méér studenten, uitproberen van nieuwe vormen van arbeidsorganisatie in de bedrijven zonder sociaal overleg, d.w.z. zonder onderhandelingen, zonder cao’s. Eenvoudigere toepassing van nachtwerk... Al bij al komt het neer op een degoutante lijst die vooral bedoeld is om elke vorm van collectief overleg uit de bedrijven te weren.
Alsof het dossier-Delhaize nog niet had aangetoond hoe het met het overleg in de handelssector gesteld is.
Tegelijk stellen we in de bedrijven vast dat het sociale-overlegmodel gevaar loopt en onder vuur ligt.
Zo is er Carrefour - maar ook Media Markt - dat drastisch wil snijden in de overlegorganen die bij de sociale verkiezingen van 2024 moeten worden opgericht (het gaat hier over OR’s en CPBW’s). Het sociaal overleg wordt gezien als een kost, niet als een investering. Het is dus overduidelijk dat Comeos in de handelssector gewoonweg elke vorm van vakbondsvertegenwoordiging en elke krachtsverhouding uit de bedrijven wil verbannen. Dat is trouwens ook wat hen drijft in het overleg rond de harmonisering van de paritaire comités waar ze de tegenmacht die de vakbonden vormen tot nul willen herleiden.
Het dossier-Delhaize toonde intussen al duidelijk aan dat werknemers op hun eentje veel minder krachtsverhouding kunnen opbouwen dan wanneer ze zich verenigen.
Wat vragen BBTK ?
Wij willen in de handel een model behouden waarbij sociaal overleg, onderhandelingen en het gewicht van de sector garant staan voor fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden voor iedereen. Daarom zijn sectorale onderhandelingen nog altijd cruciaal. Ze waarborgen een omkadering voor de deregulering die bedrijven elke dag opnieuw willen doorvoeren.
Op 13/09 heeft de BBTK de onderhandelingstafel verlaten. Ofwel praten we in alle ernst, ofwel wordt er niet gepraat en komt er geen sociale vrede in de bedrijven. Trouwens, ter herinnering: in mei van dit jaar heeft de BBTK een stakingsaanzegging voor de hele sector ingediend. Die loopt nog steeds. En die kan dus op eenvoudig verzoek in de bedrijven worden gebruikt. De werkdruk wordt onhoudbaar omdat er overal zo zwaar bezuinigd wordt op de rug van het personeel.
Jullie zijn geen variabele factoren waarmee zomaar geschoven kan worden opdat jullie bedrijven kunnen blijven floreren. Jullie hebben recht op respect. Jullie hebben recht op fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden. Jullie hebben het recht om van jullie werk te kunnen blijven leven, en niet alleen maar overleven.
Het is inderdaad zo dat de handelssector turbulente tijden doormaakt, dat ontkennen we niet. Dat is zeker niet de schuld van de werknemers, maar wel een gebrek aan visie van een sector en het uitblijven van het gesprek waar we nochtans al jaren luidop naar vragen: een rondetafelconferentie over de toekomst van de handel. Het is niet door de werknemers als citroenen uit te persen dat de Belgische handelssector weer met groei zal kunnen aanknopen.
De arrogantie van Comeos gaat zelfs zo ver dat ze zeggen dat uiteindelijk alleen het model van het pc 202.01 de nodige flexibiliteit toelaat. Ter herinnering, dit is het model van de franchise, daar waar alles gepermitteerd is, waar onderhandelen en vakbonden geen plaats hebben!
Luister naar je afgevaardigden en blijf gemobiliseerd!